Ճապոնական գրականություն և արվեստ: ՏԱԿԻԳՈւՇԻ ՄԱԶԱԿՈ / Կապույտ ձին

суббота, 12 февраля 2011 г.

Բանաստեղծությունը հայերեն տպագրվել է 1973-ին «Ազատության կանչ» (արդի ասիական երկրների պոեզիա) ժողովածուում` Դավիթ Հովհաննեսի թարգմանությամբ:

Ծովի անդունդից ելնում են մութ շշուկներ,

Ալիքների ծալքերում ես տեսնում եմ մի ձի,

նրա աչքերը կույր են:

Մի ժամանակ նա մարդ է տարել իր մեջքի վրա-

վաղուց մեռած հիշատակներ.

Մի կապույտ ձի է քարշ գալիս ծովի անդունդների մեջ:

Երբվանի՞ ց է, որ ձիերը դարձան ծովի բնակիչ,

արյունը, որ լերդացել է նրա մեջքին մի օր-

հենց իրե՞ նն է արդյոք:

Եվ կամ ու՞ մ է հապա:

Ամենևին էլ չհոգալով իր տեսքի մասին`

Նա գնում է, մի ոտքով հեռացնելով իրեն փաթաթվող ջրիմուռները,

և նրա կույր աչքերը գաղտնիորեն

ինդիգոյի գույն են ստանում-միայնակ ու անհասանելի:

Ծովի փրփրուն ջուրը շփում է

նրա վիրավոր փորից ծորող արյունը,

և տանում է այն ալիքից-ալիք:

Աշնանը

մի սառը մշուշ է ելնում ծովի վրա:

Այնժամ ծովի խորքերի ժայռերին մոտիկ,

ոտքերը ծալած, նստում է կույր ձին-

ցրտում, միայնակ,

միայնակ սպասումի մեջ:

Ճապոնական գրականություն և արվեստ