ՃԱՊՈՆԱԿԱՆ ԱՌԱԾՆԵՐ ԵՎ ԱՍԱՑՎԱԾՔՆԵՐ - 5

Ճապոնական առածներն ու ասացվածքները վերցված են 1969-ին «Հայաստան» հրատարակչության կողմից հրատարակված «Արևելքի ժողովուրդների առածներ և ասացվածքներ» գրքից: Թարգմանությունը` Ս. Ա. Բունիաթյանի:

Պարիր, երբ բոլորն են պարում:

Պետք է կարողանալ և' խոսել, և' լսել:

Ջանասիրությունը հաջողության մայրն է:

Ջրի վրա ոչինչ չես նկատի:

Ջրհորի գորտը ծովի մասին գաղափար չի ունենա:

Ջուր ուզեց, գինի ստացավ:

Ջուրը կաթկթալով քար է ծակում:

Սարը շատ բարձր է, բայց նրա առջև ոչ ոք գլխարկ չի հանում: Սերը դատողությանը չի ենթարկվում:

Սերն աչքեր չունի:

Սերը հեռավորին մերձավոր է դարձնում:

Սիրելի դարձավ, երբ մահացավ:

Սխալն ուղղելն ամոթ չէ:

Սկզբից լսողիդ ճանաչիր, հետո խոսքդ ասա:

Սոված վագրին խոզ պահել չեն հանձնարարի:

Սովորությունը բնավորություն է դառնում:

Սպասիր, կլինեն և լավ օրեր:

Սպասիր մինչև քարի վրա ծաղիկ կբուսնի:

Ստախոսությունը որ սովորել է, գողություն էլ կսովորի:

Սրտում նստած սատանան մարմինն էլ է կործանում:

Սուսուփուս մարդկանցից զգուշացիր:

Սուրդ ծախիր, եզ գնիր:

Սուրը զինվորի հոգին է, հայելին` կնոջ:

Վագր էր նկարում, շուն դուրս եկավ:

Վագրը մեռնում է` մորթին է մնում, մարդը մեռնում է` անունն է մնում:

Վաթսուն տարեկան հասակում էլ սովորելը ուշ չէ:

Վաղը վաղվա քամին կփչե:

Վատ է, երբ աքաղաղը հավի հրամանով է «ծուղրուղու» կանչում:

Վատ մարդն աշխատում է իր սխալն արդարացնել, լավը` ուղղել:

Վերքի վրա աղ չեն ցանի:

Վիճաբանության մեջ նա չէ հաղթողը, ով բարձր է բղավում:

Տանձը շվաքում էլ է հասնում, բայց քաղցր չէ:

Տասը մարդ, տասը ստվեր:

Տգեղը հայելի չի սիրի:

Տղամարդու խոսքը մետաղի պես ամուր պետք է լինի:

Տուն մի ընտրիր, հարևան ընտրիր:

Ցանկությունների ծովն անհատակ է:

Ցանցով քամու առաջը չես փակի:

Ցերեկն աչքեր ունի, գիշերն` ականջներ:

Ցնցոտիների մեջ պալատականին մուրացկանի տեղ կընդունեն, մետաքսի մեջ` ձիապանին իշխան:

Ցուրտ աշնանն ավելորդ անգամ բերանդ բաց մի անի:

Ուզեց պոզերն ուղղել, եզանն սպանեց:

Ուզում ես մարդուն ճանաչել, ճանաչիր ընկերներին:

Ութ տնտեսություն ունեցող գյուղն էլ իր հայրենասերն ունի:

Ուժով երկաթի շղթան էլ կկտրես:

Ուժեղ քամին էլ ջրհորում փոթորիկ չի բարձրացնի:

Ուժին ուժով են պատասխանում:

Ուր թռչուն չկա, չղջիկն էլ թռչուն է:

Ուր հեռուն չեն տեսնում, այնտեղ դժբախտությունը մոտ է: